Sunday, November 22, 2015

św Trójca w jesiennej mżawce

Św. trójca to mój kościół Parafialny. Mały drewniany a historii w nim tyle że dla niejednego barokowego molocha by wystarczyło. W każdym razie na zagładę był przeznaczany już kilka razy a zawsze.... opatrzność boża i ludzka mądrość (tudzież ręce pracowite) od zatracenia go chroniły.

Do pisania o nim zabieram się już ... czwarty rok (a może piąty?) i zawsze jakoś mi schodzi. A szkoda. Bo wart jest tego.

Być może dzisiejszy post rozpocznie cykl opowieści o Kościele pod wezwaniem  św. Trójcy w Tarnowie na Terlikówce.

Młodszy Młody wewnątrz na spotkaniu aspirantów ministranckich (mamy liturgiczną służbę ołtarza liczniejszą niż w ... samej katedrze - proboszcz chodzi dumny i dba o nich jak o własne dzieci), starszy Młody, już lektor, w domu. Tata zrobił zakupy i zamiast siedzieć w ciepłym samochodzie, pląta się wokoło z aparatem.  
 



 Trzy widoki od południowego zachodu

 Ten od południa 



  Południowy wschód też razy trzy


Wieżyczka dobudowana do frontu, widok od północnego wschodu.

Tyle na dziś, ale obiecuję wrócić z szerszym opisem i większą ilością zdjęć. 


at

10 comments:

  1. krogulec14November 23, 2015 at 4:09 PM

    No, no. Drewniany gotyk nie często się trafia w obecnych czasach! :-)

    ReplyDelete
  2. makromanNovember 24, 2015 at 12:11 PM

    U nas jest tego drewnianego gotyku sporo - jak będziesz w okolicach to daj znać - oprowadzę. Przy okazji "zapolujemy" na ptactwo, to mnie czegoś nauczysz.

    ReplyDelete
  3. Grzegorz R. MaziarskiNovember 24, 2015 at 4:07 PM

    Piękny :)
    Choć mój ulubiony tarnowski kościół to "Na Burku" ... Nawet jestem zaprzyjaźniony z tamtejszą Panią Kustosz :)

    ReplyDelete
  4. MadNovember 25, 2015 at 11:38 AM

    Częsty przypadek, gdy to, co najbliżej domu, najdłużej czeka w kolejce na swój post na blogu...:)
    Lubię drewniane kościoły. Wielka szkoda, że całkiem niedawno straciliśmy jeden z nich (w Mileszkach). Strata nie do odzyskania, nawet jeśli odbudują, tak jak obiecali.

    ReplyDelete
  5. makromanNovember 25, 2015 at 1:11 PM

    Grzegorz - to sanktuarium MB Szkaplerznej. Faktycznie starszy od mojego, są zresztą bardzo blisko siebie i przy jednym Wątoku pobudowane.
    Za to mój ma historię "obfitującą w nagłe zmiany akcji" pisząc językiem filmowym.
    Pozdrowienia dla Pani Kustosz.

    Mad - racja nie do odrobienia.
    Na szczęście w moich okolicach póki co kościoły nie płoną.

    ReplyDelete
  6. Hanna BaduraNovember 25, 2015 at 4:12 PM

    Synowie są ministrantami. Tylko pozazdrościć tak dobrze wychowanych dzieci :)
    Ciekawa jestem, jak kościół wygląda w świetle dnia :)

    ReplyDelete
  7. Jaśmin November 26, 2015 at 11:24 AM

    Też jestem ciekawa jak wygląda za dnia.
    Poczytałam sobie o tym kościółku w necie, faktycznie ma barwną historię.
    Pozdrawiam:)*

    ReplyDelete
  8. makromanNovember 26, 2015 at 4:49 PM

    Hanno - staramy się, w sumie dla chłopców ministrantura to wartościowe życiowe doświadczenie.

    Podróżniczko i Hanno - tak, będzie za dnia, będzie i wewnątrz, będzie o historii i będzie zagadka...

    ReplyDelete
  9. JulaNovember 26, 2015 at 9:46 PM

    Jestem ciekawa historii kościoła.

    ReplyDelete
  10. makromanNovember 27, 2015 at 8:38 AM

    Będzie i historia

    ReplyDelete