Hel - tu walczono

Powrót do jednego z najbardziej bohaterskich epizodów wojny 1939 roku.

Obrona Helu.

Hel jako jeden z nielicznych, poza rejonem Wizny czy Węgierskiej Górki 

faktycznie przygotowany do walki rejon umocniony w IIRP 

(dla nie wtajemniczonych dodam ze obecnie nie mamy żadnego) 

dowód pięknie i racjonalnie prowadzonej wal;ki obronnej w oparciu o 

techniczne środki pola walki i ... męstwo żołnierzy! 

A walczyć lekko nie było, koszarować zresztą też, głębokie bunkry dawały ochronę przed bombami i granatami ale nie przez chłodem wilgocią klaustrofobią i zmęczeniem.  

 Na rysunku wygląda solidnie i wręcz niezniszczalnie, pod ogniem ciężkich pocisków z dział okrętowych wrażenia są zupełnie inne.

 Bardzo nowoczesna na owe czasy wieża kierowania ogniem 

chodziło o skupienie ognia wszystkich dział na wybranym celu, zamontowane tam dalmierze i inne urządzenia pozwalały na skupienie ognia i nakrycie celu pływającego - czyli najwyższy artyleryjski kunszt

 czeluść wnętrza wieży

 

Musze przyznać Mikołajowi że jest twardy - mało który z dzieciaków ważył się na wejście tutaj 

A to już wnętrza bunkra koszarowego - kilka metrów pod ziemią, ciemności rozpraszają tylko nasze maleńkie "ledówki", na podłodze kilkucentymetrowa warstwa wody, smród pleśni, mokrego betonu, rdzy i ... moczu.

Na krótko robi się przeraźliwie jasno, to Mikołaj robi mi zdjęcie w ciemnościach celując aparatem. 

W ręku ma tabliczkę z oznaczeniami, to jakieś elementy stacji wentylatorowej. 

Teraz trzeba znaleźć drogę do wyjścia - zasada lewej ręki - skoro wchodziło się mając stale kontakt palców prawej ze ścianą, to wychodzi się mając kontakt palców lewej ręki - nie sposób zabłądzić.

Tablica poglądowa na "górze" pozwala wyobrazić sobie sens założenia obronnego. 

ale musimy już się Zbierać. Marzenka zniecierpliwiona nawołuje - chce iść "do miasta", am gdzie są

kawiarenki, domy, ulice... ludzie.

łatwiej opierać się Niemcom niż żonie ;-)