Mala Strana

Dziś post wyjątkowy - bo wyjątkowe jest miejsce które chce pokazać.
Po pierwsze nie będę się wyzłośliwiał!
Po drugie nie będę się wymądrzał
Po trzecie nie będę się rozpisywał

Znam mnóstwo miast i miasteczek wybudowanych na zboczu góry, znam włoskie Castel san Elia, znam greckie Litochoro położone praktycznie na zboczach Olimpu, znam miasta w Polsce, Austrii, Czechach, Słowacji, Norwegii i w ogóle dużo ich znam... ale miejsca tak niesamowicie pięknego jak Mala Strana to jeszcze nie widziałem i fakt że "mala" to jest to co trafia w mój gust nie ma tu większego znaczenia.

Ale zacznijmy od początku:
Schodzimy z Mostu Karola, jest pięknie,  chmury odpływają na północ, wokół pustki. Praga powoli budzi się na przyjęcie kolejnych setek tysięcy turystów. 

Zaułki tuż przy moście, od wieków, najbardziej romantyczne i owiane złą sławą miejsca (a może dlatego romantyczne że złą sławą owiane?)

 Przechodzimy przez bramę mostową i już jesteśmy na Malej Stranie. Trochę tu jak w górskich dolinach, słońce jeszcze nisko i dno pogrążone jest w mroku, podczas gdy szczyty już płona w słonecznym blasku.
Wylot "doliny" zamyka masyw św. Mikołaja.

Wszystko jeszcze pozamykane, a na kawę straszna ochota jest, na szczęście po kilku krokach widzimy...McDonalda (wiem upadek - ale czego się nie robi dla kilku miligramów kofeiny?)  Tuż za nami wpada do lokalu stado polek, wykorzystuję po części ich znajomość oferty tej sieci, gdyż ja kompletnie nie orientuję się co dla "donaldów" oznacza lawazza a co mokate - choć i tak największą ochotę mieliśmy na espresso.  Koniec końców udaje się zamówić, siadamy przy stoliku i przygotowywaczy się do dalszej wędrówki. Na plus McDonaldów należy zaliczyć czyste, schludne bezpłatne toalety, to jednak jest nie byle co.

 Gdy wychodzimy Praga już nie śpi, przynajmniej nie cała.

 Jedne z tysięczny tu podcień, coś niesamowicie fascynującego.

 Zwróćcie uwagę na kamiennego jamnika i porównanie kobiety do herbaty - kocham czarny humor.

 Wznoszenie...

 Wchodzenie...

 Wspinanie...

 Plateau...!

 Szczyt!

Wkrótce otworzą zamek, wejdziemy tam już niestety w towarzystwie wycieczek. Ale to kolejnym razem.

A potem już tylko jesteśmy tu i niczego nie szukając, błąkamy się po zaułkach, uliczkach, zakamarkach, szczęśliwi z bycia w tak pięknym miejscu.