Węgorzewo

Angerburg - po niemiecku - dziwna rozbieżność nasi widać w kierunku utylitarno rybackim, Niemcy zaś ogólno krajobrazowym (Angereburg - to Zielone miasto, Zieleniewo, Zielonki?) parcie nazewnicze mieli.

Jesteśmy w Węgorzewie, praktycznie kilka razy dziennie - bo to trzeba do Biedronki na zakupy pojechać (jak 99% wczasowiczów, żeglarzy i wojażerów), bo na spacer, bo na miejskie kąpielisko (ludzie ale odpieprzyli sobie teren! pierwsza klasa - jak już nawet ja doceniam...), bo do kościoła, bo przejazdem, bo pamiątki i mapy kupić. Nie ma z nami to miasto lekkiego życia.

W Biedronce zadyma na całego - współczuję tam zatrudnionym, ale personel chyba wyrabia normę za dwa lata (w innym miejscu) w ciągu jednego sezonu. Pozostałe sklepy z cenami... wcale nie kurortowymi, nie powiem ze super tanio, ale nie odbiega od cen w Tarnowie. Przy tym wędliny naprawdę pyszne a rybki mniam, pieczywko też niczego sobie - choć akurat spożywczaki odwiedzamy sporadycznie karmią nas w Zatoce Kal wybitnie dobrze i nie ma już się gdzie pomieścić.

Głównie jak już coś jemy "na mieście" to na zasadzie atrakcji - a to gofra, a to lody, pizzę czy frytki. Nie ma obaw nie utyjemy, w ruchu na okrągło.

A miasto?
Trochę secesyjnych kamieniczek, kilka ładnie wkomponowanych współczesnych budynków, oczywiście po PRLowskie blokowiska, dwa kościoły (w zasadzie trzy, ale ten trzeci to kapliczka osiedlowa, za to z organistką... no tak rewelacyjnej gry na organach podczas mszy to ja jeszcze nie słyszałem! ), sklepiki, butiki, dyskonty, ogromny plac z muszlą koncertową i fontanna oraz; naprawdę piękny port!
Poza tym skansen, kilka pomniczków i muzeum kolejnictwa (przez zapaleńców prowadzone), park, kanały rzeczne i jednostka wojskowa - ot całe Węgorzewo, ale mylił by się kto, gdyby stwierdził że to mało - to naprawdę dużo i warto tam być.

Zobaczcie sami:

 Kąpielisko miejskie od strony Święcajt - słońce przepala wszystko łącznie z obiektywem...

 Miejska muszla koncertowa

 Zamek krzyżacki - trwa remont, do środka nie wpuszczają - zresztą powiedzmy sobie szczerze - 90% zamków krzyżackich to... koszary! I tyleż w nich uroku co w koszarach właśnie. 

Owszem obecnie się "rewitalizuje" czyli eksponuje w nich coś czego tam nigdy za czasów krzyżackich nie było. ale mniejsza, zabytek żyje, życiem nieco sztucznym, ale lepsze to niż "trwała ruina". 

Za jakiś czas pewnie skończą prace i w węgorzewskim zamku, to liczę że jak ktoś z Was tam będzie, da mi znać i pokaże jak to będzie wyglądało. 

 Stara zabudowa, okolice wciśnięte między skansen a port - urokliwy zakątek choć maleńki. 

Zachód słońca nad mamrami - to także kąpielisko miejskie tyle że z drugiej strony Półwyspu Kal.
Do tego od strony Święcajt mamy 3 minuty spacerkiem, do tego na zdjeciu 40 minut marszu, na druga stronę Półwyspu Kal (warto iść) samochodem jakieś 10 minut jazdy (końcówka wolno, bo droga gruntowa i tuman kurzawy unosi się od auta na wiele metrów nad oraz za.
Ponieważ spacerują tamtędy ludzi to doprawdy tylko cham nogi z gazu nie zdejmie.
 

Pomnik Braci Ejsmontów

oddali życie za przygodę - nie wiem czy warto oddawać życia dla przygód, ale na pewno nie warto marnować życia bez przygód! 

Węgorzewo to rodzinne miasto Ejsmontów.

Zatem i pamiątek po bliźniakach znajdziecie tu mnóstwo.

  Morowe chłopy! Ech poszło by się z takimi na piwsko, posłuchać prawdziwych morskich opowieści. 

Węgorzewski port z widokiem na skansen i

Zacumowane jachty, łajby, łódki i zwykłe krypy, tudzież sprzęt tak egzotyczny i mający za sobą tyle doświadczeń że nawet ja bał bym się nań zamustrować. 

Pomnik... czegoś pomnik, Armii Radzieckiej albo jakiś niemiecki - trudno orzec bo tablice zerwane...

A pamiętacie swoje oburzenie porządkami panującymi w Egipcie, gdy po raz pierwszy z książek lub podręczników dowiedzieliście się o skutych inskrypcjach? 

 Ja swoje pamiętam - zrozumienie przyszło znacznie później - są ludzie i czasy których należy pamiętać za wszelką cenę ale nie należy im stawiać pomników...

Budynek przy stacji kolejowej - tu zapewne mieszkał zawiadowca - mury pamiętają braci wielkiej przygody, ciekawe mieszkali tu, czy tylko bywali? 

 

Główna ulica Węgorzewa - uroczy eklektyczny "zameczek" -

                                                                                 i mówcie co chcecie, eklektyzm ma w sobie coś, nie wiem co, ale cos czego nie mają w sobie "czyste" style.

Bóg i WOPR czuwa nad nami wszystkimi (plus policja wodna i straż graniczna ale to opowiem innym razem) 

A to jeden z dwóch (trzech) węgorzewskich kościołów - no moe jest ich więcej, ale ja na te trafiłem.

Świątynia z 1913 roku - więc już odeszli od neogotyku ale cokolwiek ducha pozostawili - sięgnęli po modernizm ale z wielkim umiarem... 

Secesyjne zdobienia kamieniczek przy rynku (rynku?) 

 Oraz 

ich nowoczesne kuzynki na przeciwległej pierzei.

A to już Święcajty... bo w końcu głównie dla tysiąca jezior ludzie na Mazury jeżdżą.